دعوی الزام به تکمیل بنا، قراردادهای مشارکت در ساخت ناشی میشود.بر اساس قرارداد مشارکت در ساخت، یک طرف متعهد میشود که ساختمان یا بنایی را در زمین متعلق به دیگری ساخته و در موعد معین تحویل او نماید لذا چنانچه متعهد از ایفای تعهد خود مبنی بر ساخت و تحویل بنا در موعد معین، تاخیر نماید مالک میتواند «دعوی الزام به تکمیل بنا» را علیه وی اقامه نماید.
در دعوی الزام به تکمیل بنا، موضوع مال غیرمنقول است. لذا دعوی الزام به تکمیل بنا نیز در زمره دعاوی غیر منقول قرار میگیرد. بنابراین بر اساس حکم صریح قانون، دعوی مزبور همانند سایر دعاوی مربوط به مال غیرمنقول، باید در دادگاه محل وقوع ملک مطرح گردد.
امروزه به دلیل عدم ثبات در بازار و همچنین وقوع جرایم متعدد مالی که اعتماد عمومی را سلب کرده است، چالشهای متعددی پیش روی قراردادهای منعقده میان افراد وجود دارد. لیکن با رعایت نکات حقوقی لازم میتوان از بروز چالشها و یا حتی آثار ناشی از آنها کاست. قرارداد مشارکت در ساخت، یکی از قراردادهای مهمی است که حتماً باید حین انعقاد از مشاوره یک وکیل دادگستری بهرهمند شد. مهمترین دلیل برای بهرهگیری از وکلای دادگستری در انعقاد
اگر کسی تعهد به اقدام به امری نماید یا تعهد کند که از انجام امری خودداری کند، در صورت تخلف، مسئول خسارت طرف مقابل است.
مشروط بر این که جبران خسارت، تصریح شده و یا تعهد، عرفاً به منزله ی تصریح باشد و یا برحسب قانون، موجب ضمان باشد.
در صورت عدم ایفای (انجام) تعهد با رعایت ماده ی فوق، حاکم می تواند به کسی که تعهد به نفع او شده است، اجازه دهد که خود او عمل را انجام دهد و متخلف را به تأدیه (پرداخت) مخارج آن محکوم کند.
هرگاه شرط در ضمن عقد، شرط فعل (انجام کاری) باشد، کسی که ملتزم به انجام شرط شده است، باید آن را به جا بیاورد و در صورت تخلف، طرف معامله می تواند به حاکم رجوع کرده و تقاضای اجبار به وفای شرط نماید.
هرگاه فعلی در ضمن عقد، شرط شود و اجبار ملتزم به انجام آن غیر مقدور ولی انجام آن به وسیله ی شخص دیگری مقدور باشد، حاکم می تواند به خرج ملتزم، موجبات انجام آن فعل را فراهم کند.
همراه: 09120475112